Gabber Movie




Kiwi Bird

De tussenstop in Whangarei Nieuw Zeeland is een lange. Op 31 oktober zijn we aangekomen en wanneer het orkaanseizoen in de Stille Oceaan is afgelopen vertrekken we weer. De early birds verlaten Nieuw Zeeland april volgend jaar en de personen die een grotere veiligheidsmarge in acht nemen lichten het anker een maand later. Dat betekent dat je ongeveer een half jaar moet overbruggen. Dat klinkt wellicht als een straf, maar dat is het geenszins. Per slot van rekening zijn we in het land van indrukwekkende bergen, ruige natuur, het decor van Lord of the Rings en last but not least de Kiwi vogel. Over de kiwi kan ik echter kort zijn. Dat klote vogeltje schijnt overal rond te lopen maar weigert zich ook maar een seconden aan ons te tonen. Tijdens een wandeling in Russel dachten we een Kiwi te hebben gespot. Het enthousiasme was groot. We hebben ons in vele bochten gewrongen om het diertje met haar 2 jongen een aantal keer goed op de foto te zetten maar wat bleek? Het was een Weka, wel familie van elkaar maar niet de beroemde Kiwi Bird.
Het overbruggen van 6 maanden is voor de meeste zeilers geen probleem. Velen kopen een tweedehands auto er trekken er mee door de binnenlanden van Nieuw Zeeland. Anderen blijven lekker in de haven liggen, genieten van de rust, doen wat onderhoud aan de boot en maken af en toe een dagtocht. Er is ook een categorie die op de kleintjes moet letten en de maanden moet gebruiken om wat geld te verdienen. Tot die laatste categorie behoren wij. 1 tot 2 jaar rond zeilen is financieel nog wel te doen maar daarna is de kas echt leeg. Vandaar dat Hester en ik op zoek gingen naar werk. Wit werken is uitgesloten, we hebben geen werkvisa en weinig werkgevers zitten te wachten op mensen die na een half jaar alweer vertrokken zijn. Wat overblijft is het zwarte circuit. Aanvankelijk dachten we dat het vinden van een baantje moeilijk zou worden maar uiteindelijk viel het mee. Via de buurman in de haven kwam ik in contact met Brigitte. Een alleenstaande vrouw op leeftijd met een groot huis en een grote tuin. Het onderhoud is aanzienlijk vandaar dat ik als klusjesman bij haar aan het werk kon. Muurtje verven, hekje timmeren, terras schoonspuiten, tuinbank repareren en nog veel meer van dat soort dingen. Met een mager uurloon word ik er niet rijk van maar daar tegenover staat dat ik de beste werkgever ooit heb. De lunch is inclusief, bij de koffie hoort standaard een heerlijk koekje en ik kreeg zelf een kerstpakket! Hester heeft het veel minder goed voor elkaar. Zij werkt aan de boot, moet de koffie zelf zetten en haar lunch bestaat uit een paar snel gemaakte boterhammen.
Onlangs hebben we een goedkope auto op de kop kunnen tikken. Volgend jaar januari gaat de boot op de kant voor groot onderhoud. Daarna gaan we in februari en maart, met de auto, Nieuw Zeeland verder ontdekken. Mochten we dat pluizige Kiwi bolletje ergens zien onderweg dan houden jullie de foto's van ons tegoed!

Ruud



Naar boven